Je bent enthousiast over een nieuwe geur. Je brengt het naar je neus voor een vleugje ... en niets.
Het goede nieuws: de geur heeft wel degelijk een aroma.
Het slechte nieuws? Je kunt het gewoon niet ruiken.
En daar is een wetenschappelijke reden voor.
Het heet geuranosmie, een fenomeen waarbij je neus bepaalde geurmoleculen niet kan waarnemen. Veel voorkomende boosdoeners zijn Ambroxan, Musk, Cetalox en Iso E Super.
Anosmie vs. Neusblindheid
Anosmie is typisch biologisch. Het wordt veroorzaakt door genetische verschillen in je reukreceptoren, dus het is niet iets wat je veroorzaakt of kunt controleren.
Neusblindheidontwikkelt zich na verloop van tijd. Je hersenen stemmen een geur af na langdurige blootstelling, zodra ze hebben geleerd dat de geur geen noemenswaardige bedreiging vormt. Als je favoriete geur na een paar uur lijkt te "verdwijnen", kan het zijn dat je hersenen gewoon zijn gestopt met het registreren ervan. Het is net zoiets als wanneer je voor het eerst thuiskomt, je plotseling "thuis" ruikt, maar het niet meer ruikt nadat je een tijdje thuis bent geweest.
In beide gevallen kunnen anderen je geur nog steeds ruiken, zelfs als jij dat niet meer kunt.
Hoe te weten of je Anosmisch bent
Iso E Super is bijvoorbeeld een belangrijk ingrediënt in onze Paper Scent Space trilogie en komt voor in veel Personal Scent Space fragrances. Als je er een hebt gesprayd en niet veel ruikt, ben je misschien anosmisch voor Iso E Super.
De enige manier om daar achter te komen is door het in het echt te testen. Verstuif de geur, ruik eraan (of niet) en vraag dan iemand in de buurt of hij of zij het kan ruiken. Als zij het kunnen en jij nog steeds niet, dan heb je misschien net je anosmische zone ontdekt.
Als het een vertrouwde geur is die je plotseling niet meer ruikt, neem er dan een paar dagen afstand van. Misschien ben je gewoon neusblind.
Hoe dan ook, maak je geen zorgen: je neus en je geur werken prima.